ANN’s verslag van Anime NYC 2024 gesponsord door Yen Press en Ize Press!
Leidt naar de Terminator Nul première panel op Anime New York Zaterdagavond begon een stukje van de soundtrack van de present te spelen met die iconische Terminator “du-dum du-du-dum” beat. Na een paar “du-dum du-du-dum” begon een publiekslid mee te klappen in het ritme, en al snel viel iedereen in. Na verschillende rondes klappen was het ritme weg, maar het was niettemin een second van opwinding voor de schrijver Mattson Tomlindirecteur Masashi Kudoen productieontwerper Haruka Watanabe (alle aanwezigen Anime New York voor de eerste keer) toen ze het podium betraden — en ook voor Terminator Nulcomponisten Michelle Birsky en Kevin Olken Henthorn, die zich later zittend in het publiek lieten zien.
Om een idee te krijgen van hun achtergrond, vroeg moderator Khleo Thomas de panelleden naar hun prime vijf favoriete anime. Tomlin ging met de “foundation” antwoorden van Akira En Spook in de schelpzijn jeugd “gateway anime” De Animatrixde werken van Peter Chung in het algemeen, en Samoerai Champloo. Kudo begon met het noemen van Disney-favorieten Doornroosje (“Kwaadaardigabsoluut de beste schurk ooit geïntroduceerd”) en Peter Pan (“Tinkerbell is een briljant ontwerp”), vervolgens geselecteerd Zeeman Maan En Cell Go well with Gundam: Char’s tegenaanval als zijn favoriete Japanse anime, en in een humoristische ego-streling van James Cameron zelf, zijn present uitgekozen Terminator Nul als de vijfde beste anime aller tijden. Watanabe verdeelde haar lijst tussen Studio Ghibli‘s kinderfavorieten, Nausicaä van de Vallei van de Wind En Fluistering van het harten drie reveals die haar als volwassene beïnvloedden: Ghost within the Shell: op zichzelf staand complicated, Mushi-ShiEn planeten.
Netflix had zowel de Engelse nasynchronisatie als de Japanse versie met Engelse ondertiteling voorbereid voor deze première. Een spannende schreeuwpartij in het publiek leidde er uiteindelijk toe dat de ondertiteling werd gekozen boven de nasynchronisatie, hoewel veel van de mensen die de ondertiteling wilden, daar al snel spijt van kregen toen de ondertiteling werd geblokkeerd door honderden hoofden in het publiek (uiteindelijk losten ze het probleem op door de schermgrootte te veranderen). Recensies van de present zijn onder embargo en spoilers zijn strikt verboden, maar deze eerste twee afleveringen maken een positieve eerste indruk.
De present legt de horror van het origineel uit 1984 huge Terminator (de onlangs uitgebrachte Crimson Band-trailer biedt een voorproefje van de brutaliteit) — na de première onthulde Kudo dat hij was opgeroepen om de present te regisseren omdat hij lang geleden tegen een producer had gezegd dat hij zijn hand wilde proberen aan een horror-anime. De ooit futuristische, nu retro late jaren ’90-setting biedt een griezelig plausibele alternatieve realiteit die is geïnformeerd door de groeiende zorgen van vandaag over kunstmatige intelligentie. De artiesten van Productie IG zijn altijd betrouwbaar als het gaat om het animeren van cyberpunk-actie. Ze mogen dan ook pronken met de spannende, koude opening van de eerste aflevering en de reflecties op de geschiedenis van oorlog in de tweede aflevering.
Het panel ging verder met een combine van behind-the-scenes video’s en vragen voor de crew. Watanabe gaf inzicht in de combinatie van klassieke Terminator en meer unieke Japanse designelementen; voorbeelden van de laatste zijn de “schattige maar griezelige” ASIMO-geïnspireerde 1nno-robots en de Kokoro AI-hologrammen geïnspireerd door drie Shinto-godinnen. Kudo onthulde dat het einde van Episode 1 zijn favoriete scène was om te regisseren — deels omdat hij dat ritme mocht gebruiken waar het publiek op klapte. Tomlin kreeg veel applaus toen hij reflecteerde op de staat van moderne AI, waarvan hij zegt dat het potentieel goede toepassingen heeft, maar die toepassingen NIET “striptekenaars werkloos zouden moeten maken.” Aan het einde van het panel benadrukte hij zijn wens om de present voort te zetten voor een tweede seizoen.
Anime Information Community kreeg ook de kans om één op één met Tomlin en Kudo te praten:
Er zijn er zes geweest Terminator movies plus een tv-serie, waarvan de meeste min of meer een poging doen om de franchise opnieuw op te starten. Waarom nog een?
Mattson Tomlin: Dat is een goede vraag. Ik denk dat als ik naar de franchise kijk, er een reden is waarom we ze blijven maken, en dat is niet omdat Hollywood geen ideeën meer heeft, en ook niet omdat we volledig door IP worden aangestuurd. Het is omdat iets in die originele movies onze geest en ons hart heeft aangewakkerd en geboeid, en dat betekent iets voor mensen. Je zou kunnen zeggen: “Laat dat maar zitten,” en sommige mensen laten het dan zitten en kijken geen movies meer. Dat is prima. Voor iedereen denk ik dat er een verlangen is om te zeggen: “Ik wil dat gevoel heroveren, maar ook iets nieuws geven.” Voor mij was er een echt opwindende kans in het feit dat Terminator is alleen live-action en doet dus direct iets geanimeerds… Dit is anders. Dit zal iets anders doen, en het kan werken met andere regels dan een actiefilm van 100 miljoen greenback.
In hoeverre haalde je inspiratie uit het verleden? Terminator movies?
Masashi Kudo: Het eerste wat ze in het start besloten was dat ze het horroraspect van Terminator 1het origineel, en breng dat sensationele onderdeel van angst terug. De James Cameron-geregisseerd T2 heeft mij beïnvloed.
TOMLIN: Ik denk dat met elke franchise, met alles waar mensen om geven, en Terminator‘s nu 40 jaar oud, vraag ik mezelf af, “Waarom komen we hier nog steeds op terug?” Ik moet vragen waarom ik dit leuk vind, en ik moet vragen waarom mensen dit leuk vinden. Ik vind killerrobots cool. De tijdreizen creëren leuke en interessante ideeën. Ik denk dat het idee van de toekomstige oorlog erg verleidelijk is voor followers; ik hoop dat ik er in toekomstige seizoenen aan toe kom. Maar dan zijn het ook geweldige personages en onmogelijke kansen, dus voor mij, om echte personages te hebben die iets emotioneels, oer, en verhalen over households doormaken, dat is voor mij wat Terminator is.
Heb je met mij kunnen praten? James Cameron?
KUDO: Nee.
TOMLIN: Nog niet. Ik hoop het. Ik hoop dat hij, als en wanneer hij de present bekijkt, merkt wat een geweldige fan ik van hem ben en hoeveel ik van hem en zijn werk hou. Het was een week of twee geleden dat hij het eerste zei over de present dat hij ooit heeft gezegd. Het stond in een artikel in De Hollywood-verslaggever“Het lijkt erop dat ze een aantal leuke thema’s oppikken. Ik vind het geweldig om te zien hoe mensen het stokje overnemen in een wereld die ik heb gecreëerd en wat ze ermee doen. Ik sta er dan ook open voor.”
Productie IG heeft een geschiedenis van cyberpunkshows zoals Spook in de schelp En Psycho-pasHeeft een van deze dingen je geïnspireerd?
KUDO: Er is veel overlap met de creatieve staf van Psycho-pasdus in Terminator Nuler kunnen momenten zijn waarop je overeenkomsten ziet, maar dat is het benutten van de kennis en de vaardigheden die ook deel uitmaakten van Psycho-pas‘ creatie. Dus Terminator Nul zal wat kleur hebben Psycho-pas through hetzelfde crew aan de creatieve kant.
TOMLIN: Ik denk dat ik een heel anime-konijnenhol in moest om erachter te komen wat er van dit style en medium wordt verwacht, omdat het anders is dan het maken van een speelfilm. Voor mij was mijn toegangspoort tot anime toen ik een form was De Animatrix. Wanneer De Animatrix kwam uit, die me echt van mijn sokken blies en de gateway drug werd voor zoveel andere dingen. Ik moet altijd weer verbinding maken met dingen waar ik een oeroude connectie mee heb. Meestal zijn het dingen die ik zag toen ik een form was die mijn fantasie prikkelden, dus ik heb ze opnieuw bekeken De Animatrix. Het was fenomenaal, en er was ook iets aan dat me deed denken: “Oké, dat was een bloemlezing; dat doen we niet”, maar dat had een soort kinetische, gewelddadige cerebrale energie die ik wilde proberen te benutten. Even terug naar die gevoelens van een form zijn.
Favoriet Animatrix section?
TOMLIN: Ik ben een grote, grote fan van de animatiestijl in “Child Story.” Er zit iets in de schetsmatige ruwheid ervan. Het is heel deprimerend. Hij moet van een gebouw springen, en de manier waarop dat is weergegeven is zo angstaanjagend en poëtisch. Die is heel, heel speciaal voor mij.
Heeft u ideeën over het huidige risico van een AI-apocalyps?
TOMLIN: Ik ben er doodsbang voor. Ik denk dat er een killer robot-versie van is, maar dan denk ik dat er een meer geaarde, realistische versie is waarbij al onze bankrekeningen worden leeggezogen, onze creditcards niet meer werken, de lichten uitgaan, het water niet meer werkt en we te zien krijgen hoe we allemaal in een oogwenk in dieren veranderen. Ik denk dat dat een angstaanjagende potentiële realiteit is.
Kunstmatige intelligentie ontwikkelt zich zo snel. Toen ik voor het eerst begon met het schrijven van de present, was het in 2021, en AI bestaat al zolang als wij hier leven, maar het voelde nog steeds als sciencefiction. Vandaag, hier in 2024, is dat niet meer zo. Nu, als ik door mijn Instagram-feed scroll, ben ik echt op een plek waar ik denk: “Is de afbeelding waar ik naar kijk, zijn de mensen op de afbeelding waar ik naar kijk, zijn dit echte mensen?” Het maakt me bang, need het is nog maar een jaar geleden dat we AI belachelijk maakten en zeiden dat het niet kon uitvogelen hoeveel vingers we hebben, en dat is voorbij.
KUDO: Het is aan ons om erachter te komen hoe we AI kunnen gebruiken.
Beide jaren Terminator Nul speelt zich af in 1997 en 2022, waren in de toekomst toen de eerste twee Terminator movies zijn uitgekomen, maar zijn nu verleden tijd. Hoe is het om dit technisch gezien een periodefilm te maken?
TOMLIN: Het is grappig omdat ik een second had waarop ik dacht: “Moeten we naar de jaren 2030 gaan? De jaren 2040? De jaren 2050?” En uiteindelijk plaatste ik het in 1997, waar dat een periodeverhaal is, en toen de eerste twee movies uitkwamen, was dat ook de toekomst, dus door te gaan, is er een verleden dat als ons verleden zou moeten voelen, maar in plaats van naar een andere toekomst te gaan, voelde het als een goede manier om het te gronden en te zeggen: “We weten wat 2022 is, maar dit is hun 2022 vanwege Dag des Oordeels Als publiek moet je moorddadige robots die op mensen lijken, tijdreizen en al die fantasierijke ideeën met elkaar verzoenen, en dan zeggen: “Weet je hoe 2022 eruit had moeten zien, en dit is het niet”, dat is gewoon één ding minder waar het publiek doorheen moet springen.
KUDO: De jaren ’90 zijn een interessante tijd in de geschiedenis omdat de jongere staf nog niet geboren was, maar er waren een aantal stafleden die de jaren ’90 hadden meegemaakt, die opgroeiden in de jaren ’90, jongvolwassenen in de jaren ’90 en dus is het nog niet helemaal klaar om ‘nostalgisch’ genoemd te worden, het is de periode die je niet helemaal in fantasy kunt veranderen omdat er nog te veel van ons zijn die zich de jaren ’90 herinneren. Dus het was een grotere uitdaging om het realistisch te houden en toch met de jongere generatie te kunnen praten over een tijd die wij hebben meegemaakt en die zij niet hebben meegemaakt. Zelfs het verzamelen van bronnen over hoe het was in de jaren ’90 is niet zo makkelijk als we dachten omdat het niet helemaal geschiedenis is, dus in die zin is het een interessant creatieproces geweest.
Netflix reveals gaan internationaal in première, en deze heeft een aantal grote sterren in de Engelse solid. Kudo-san, als je de present regisseert, richt je je dan op de Japanse versie, de Engelse versie, of beide?
KUDO: Ik maak content material in het Japans met Japanse stemacteurs. De voltooide content material wordt vervolgens als pakket naar Mattson gestuurd, die de Engelse stemmen toevoegt en de Engelse uitvoering regisseert.
De Kokoro-scènes hebben een interessante handgetekende en CG-animatiemix. Hoe ben je die scènes gaan regisseren?
KUDO: De meeste scènes met Kokoro zijn CG, maar het zijn juist de momenten waarop het makkelijker en expressiever is om illustraties te maken. Dat zijn de momenten waarop met de hand wordt geïllustreerd.
De laatste anime die je hiervoor regisseerde was Sanrio Jongens. Wat zou zijn favoriete Sanrio karakter zijn als Malcolm een Sanrio Jongen?
KUDO: Interessante vraag! Moeilijke vraag… (enkele seconden van nadenkende stilte) Kuromi-chan.
